Slachtoffers van gewelds- en zedenmisdrijven vaker recht op gratis rechtsbijstand

4 januari 2007
Sinds 1 april 2006 hebben slachtoffers van gewelds-en zedenmisdrijven in veel gevallen recht op gratis rechtsbijstand door een advocaat. Aan artikel 44 van de Wet op De Rechtsbijstand is een nieuw lid toegevoegd, luidende:
5. Ongeacht de draagkracht is rechtsbijstand aan een slachtoffer van een misdrijf tegen de zeden of een geweldsmisdrijf kosteloos , indien in de desbetreffende zaak vervolging is ingesteld en het slachtoffer overeenkomstig artikel 3 van de Wet schadefonds geweldsmisdrijven in aanmerking komt voor een uitkering.
De Raad voor Rechtsbijstand gaf in 2006 in een bericht op zijn aan dat voor de beoordeling van de toevoegingsaanvraag twee elementen van belang zijn:
a) Er moet vervolging ingesteld zijn. Dit zal nadrukkelijk aan de orde moeten komen bij de aanvraag
door toelichting van de advocaat en/of bijvoeging van bescheiden waaruit dit gegeven afgeleid kan worden.
b) Het slachtoffer moet overeenkomstig artikel 3 van de Wet schadefonds geweldsmisdrijven in aanmerking komen voor een uitkering. Dit ziet op de ernst van het letsel. Dit kan lichamelijk letsel of geestelijk letsel zijn of een combinatie van beide.
Het is niet eenvoudig in het kort aan te geven wat ernstig letsel is en wat niet. Als richtlijn wordt door het Schadefonds Geweldsmisdrijven aangehouden dat letsel met langdurige of blijvende ernstige gevolgen zoals een ontsierend litteken, het verlies van (het zicht van) een oog of letsel waarbij het herstel lang duurt of waardoor rechtzoekende zijn dagelijkse werkzaamheden of bezigheden geruime tijd (langer dan zes weken) niet heeft kunnen doen, als ernstig letsel worden aangemerkt. Bij ernstig geestelijk letsel moet bijvoorbeeld gedacht worden aan slaapproblemen gedurende een langere periode of straatangst of psychisch trauma. Bij zedenmisdrijven en gewapende overvallen â?? of ander
direct levensgevaar – gaat de Commissie er doorgaans vanuit dat er sprake is van ernstig geestelijk letsel.