Hof Amsterdam sprak zich op 6 maart 2018 uit over de hoogte van de billijke vergoeding aan werkneemster die onterecht wegens werkweigering op staande voet was ontslagen. (ECLI:NL:GHAMS:2018:786)

Het Hof is het met beschikking van de kantonrechter eens: onterecht ontslag op staande voet en toekenning billijke vergoeding van € 12.000. Het lag het op de weg van werkgever om naar aanleiding van de melding van seksuele intimidatie en de klacht over onveiligheid op de werkplek nader onderzoek te doen naar de incidenten en vervolgens voor werkneemster  een veilige werkomgeving te creëren opdat werkneemster weer kon terugkeren naar haar werk. Dit te meer nu een leidinggevende bij de werkgever in een gesprek had aangegeven dat hetgeen werkneemster hem vertelde voor hem onacceptabel was. Werkgever heeft dit onderzoek echter nagelaten met als gevolg dat werkneemster ook na 2 januari 2017, de dag waarop volgens de bedrijfsarts werkneemster niet langer als arbeidsongeschikt kon worden beschouwd, niet terugkeerde op haar werk. In plaats daarvan heeft werkgever de druk op werkneemster opgevoerd door haar werkweigering te verwijten, met ingang van 4 januari 2017 haar loon geheel of gedeeltelijk in te houden en vervolgens te dreigen met ontslag op staande voet als zij niet op het werk zou verschijnen. Anders dan werkgever heeft gesteld had zij ook zonder een officiële klacht onderzoek kunnen doen naar het door werkneemster beschreven voorval en de nodige maatregelen kunnen nemen. werkgever heeft dit echter verzuimd. Werkgever heeft slechts volstaan met het confronteren van de vermeende dader met de klacht van werkneemster en de reactie van die vermeende dader hierop die neerkomt op een integrale ontkenning, te delen met werkneemster.