Instantie: Kantonrechter Utrecht, 26 maart 1997

Instantie

Kantonrechter Utrecht

Samenvatting


Eiseres is in dienst bij MacDonald’s. Haar werktijd is variërend van 08.30
tot 16.30 uur en 17.00 tot 01.00 uur. Zij is sinds begin 1996 moeder van een
dochter en zij voedt haar alleen op. Haar kind gaat naar het
kinderdagverblijf dat om 20.00 uur sluit. Zij wil dat haar werkgever haar
werktijden aanpast aan de openingstijden van het kinderdagverblijf. De
werkgever is hiertoe niet bereid. Hij vindt dat als eiseres kiest voor
kinderen zij daarvan ook de consequenties dient te dragen. Bovendien vindt de
werkgever dat hij al genoeg heeft gedaan om eiseres tegemoet te komen.
De kantonrechter meent dat niet is gebleken dat McDonald’s zich als een
slecht werkgever heeft gedragen en daarom wordt de vordering afgewezen.

Volledige tekst

Verloop van de procedure

Eiseres heeft bij dagvaarding een vordering tot het treffen van een
voorlopige voorziening ingesteld tegen gedaagde. Gedaagde heeft geantwoord.
De mondelinge behandeling vond plaats op 20 februari 1997 en werd voortgezet
op 11 maart 1997.
Hierna is vonnis bepaald op heden.

Overwegingen

1. In dit geding kan van de volgende feiten worden uitgegaan. Eiseres (S) is
sedert 7 oktober 1991 in dienst van gedaagde (McDonald’s) laatstelijk in de
functie van fast food medewerkster. Haar werktijd is ingesteld op een steeds
wisselend rooster variërend van een vroege dienst van 8.30 tot 16.30 uur tot
een late dienst van 17.00 tot 0.100 uur.

2. S heeft – kort samengevat – gesteld dat zij sinds 12 februari 1996 moeder
is van een dochter voor wie zij sedert november 1996 als alleenstaande zorgt.
Zij maakt voor wat betreft de opvang van haar kind gebruik van de diensten
van `Hop Marjanneke’ waar zij haar kind tot 20.00 uur kan onderbrengen.

3. S heeft verder gesteld dat zij aan McDonald’s heeft verzocht om haar
werktijden zodanig in het rooster te passen dat zij na 20.00 uur niet meer
wordt ingeroosterd. McDonald’s heeft op dat verzoek afwijzend gereageerd.

4. S is van mening dat McDonald’s door haar verzoek niet te honoreren in
strijd handelt met de verplichtingen die op haar als werkgever ex artikel
7A:1638z BW rusten.

5. S vordert thans dat het McDonald’s niet is toegestaan om haar – S – na
20.00 uur in te roosteren, een en ander op straffe van een dwangsom van ƒ 500
per uur dat S na 20.00 uur wordt ingeroosterd. Tevens vordert zij dat
McDonald’s het reeds bestaande rooster voor de periode 14 februari tot 21
februari 1997 in die zin wijzigt dat S niet na 20.00 uur wordt ingeroosterd
op straffe van dezelfde dwangsom als hiervoor verzocht is.

6. McDonald’s bestrijdt de vordering – kort samengevat – stellende dat S –
een arbeidsovereenkomst heeft getekend waarin staat dat zij op alle dagen
beschikbaar moet zijn. Zij wist dus dat zij ook late diensten zou moeten
draaien. McDonald’s is van mening dat het de verantwoordelijkheid van S is,
als zij kinderen neemt, dat zij voor een goede opvang zorgt.
S heeft een vriend die ’s avonds op hun kind past.

7. McDonald’s stelt voorts dat toewijzing van de vordering een precedent
schept voor alle bij haar in den lande werkzame personen waarvan bijna de
helft vrouwelijk is. Haar omzet wordt, zo stelt zij verder, voor het grootste
deel in de avonduren gemaakt.

8. McDonald’s voert verder aan dat zij zich jegens S soepel heeft opgesteld.
Zij heeft voor de opvang van haar dochter 10 dagen vrij gegeven. Haar
diensten zijn door diverse medewerksters overgenomen. Zij stelt dat tegenover
haar ander personeel geen uitzondering kan maken.

(…)

Beoordeling

10. Vast is komen te staan dat S bij het aangaan van haar arbeidsovereenkomst
in 1991 akkoord is gegaan om elke dag op alle rooster-uren beschikbaar te
zijn. Zij heeft dan ook tot de geboorte van haar kind op alle rooster-uren
gewerkt.

11. McDonald’s is na de geboorte van het kind van S haar reeds tegemoet
gekomen door haar 10 dagen vrij te geven. Ook bepaalt de CAO voor de Horeca
dat S in de onderhavige situatie 21 onbetaalde verlofdagen heeft.

12. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft McDonald’s voldoende gedaan
om S tegemoet te komen. Op de voortgezette behandeling van de zaak is
gebleken dat McDonald’s voor een opvang via `Hop Marjanneke’ kan zorgen tot
22.00 uur. S hoeft dan niet – zoals de andere werknemers – tot 24.00 uur te
werken maar slechts tweemaal per week tot 22.00 uur.

13. S wenst ook dat niet te accepteren. S heeft nog aangevoerd dat zij haar
kind alleen moet opvoeden. De samenwoning met haar vriend – de vader haar
kind – is in november 1996 beëindigd. Dat neemt echter niet weg dat hij ook
zijn deel kan bijdragen aan de verzorging van zijn kind door af en toe op te
passen.

14. Niet is gebleken dat McDonald’s niet als een goed werkgever heeft
gehandeld. Zij heeft naar het oordeel van de kantonrechter voldoende gedaan
om S’s werktijden aan te passen aan haar omstandigheden. S mag niet verlangen
dat zij – boven andere vrouwelijke werknemers die ook kleine kinderen hebben
– een voorkeurspositie krijgt. S dient het hare bij te dragen om haar
problemen zelf op te lossen.

15. De vorderingen van S zullen mitsdien worden afgewezen. Als de in het
ongelijk gestelde partij wordt S in de kosten veroordeeld.

16. De vorderingen van S zullen mitsdien worden afgewezen als de in het
ongelijk gestelde partij wordt S in de kosten veroordeeld.

Beslissing

Rechtdoende bij wege van voorlopige voorziening

De kantonrechter
Wijst de vordering af.

Veroordeelt S tot betaling van de proceskosten aan de zijde van McDonald’s
tot de uitspraak van dit vonnis begroot op ƒ 750 zijnde salaris gemachtigde.

Rechters

Mr De Jong